Seven hallerini alıp kabul etmek kolay.
Niyetlerinin iyiliğini
Cömert hallerini
Umutlu zamanlarını
Neşeli zamanlarını.
Kolay dile getirmesi de , yaşaması da kolay.
Ne vakit öfke ziyaret eder
Kibir gelir oturur yanına
Kıskançlık sarar bir anda zihnini
Ne vakit bağırırken bulursun kendini
Ya da işte hiç de istemediğin gibi başlamıştır gün…
Buralar zorlayabilir. Zorlamasını normal kabul et.
Zor olandan nasıl geçilir?
Kolaylık , inkar etmeden,
burdan da geçmenin normal olduğunu kabul etmekte.
Saklanmamakta,
Bazen saklanmakta ve yine normal bilmekte bunu.
İtiraf edemiyorsan kimseye – zaten gerek de yok – hikmet kendine itiraf edebilmekte.
Arkanı dönmeden,
tutsağı olmadan,
içinde kaybolmadan,
hepsinin insana dair olduğunu bilmekte hikmet.
Kendine yakıştırabil.
Utanılacak birşey olmadığını bil.
Kendini normal kabul edebil.
Devamlı misafir ediyorsan zor halleri , üzerine çalışabil telaşsız.
Dönüşebil.
Esneyebil.
İnkar davet yaratır.
Kaçan da kovalanır:)
O çevrende nefret ettiğin herşeyden sende biraz olabildiğini ve şimdilik ortaya çıkarmayı seçmediğini bilebil.
” Tüm parçalarım , yeryüzünde sizi inkar ettiğim heryeri iptal ediyorum.
Kendimi tüm hallerimle alıp kabul ediyorum ” ya da ” kabul etmeye gönüllüyüm ” ( hangisi hafifse )
Hoşçakal.
