Bir parça var içinde, acele ediyor.
Hemen ortaya çıksın istiyor.
Zaman da umru değil, hayrı da.
Teslimiyetle aranda direnç oluşturan, şimdi ki senden, seni hemen hemen hemen kaçırmak isteyen.
” Şimdi burda ortaya çıksın! Hadi ama geleceksen gel artık! “
Sanki o gelmezse, çok da anlamlı değil gibi.
Sen o parçandan ibaret değilsin.
Sen o değilsin.
Hatırla.
O ister, o hep ister, anında ister, gelmezse başka yerden ister, isteme listesini hiç düşürmez elinden:)
Beklemeyi bilen parçanı hatırla.
Olmayınca da ölüm olmadığını hatırla.
Akışta olan parçanı.
Onun önündeki tüm dirençleri kaldır.
O sana yardım edecek.
O biliyor tüm bunları.
Ondan destek al.
Ve beklerken durma,
beslenmeye devam et.
Hayatı durdurma.
Tüm mevcudiyetinle varlığını sürdürmeyi seç.
Beklerken kendi içinde büyümeye devam et.
Beklerken ” burda iyi olan ne / neler var? ” diyerek bir bakmaya devam et.
Eline, ayağına, parmaklarına, saçının bir teline şükredecek noktaya gelene kadar,
işte tam burda ne var ne yok görmeye gönüllü olana kadar.
Nefs böyle.
Farkında ol.
Savaş yaratmadan.
Farkında ol.
Farkında olursan onun sen olmadığını yol başkalaşır.
İstemek yanlış değil, bil.
Sadece sesin nereden geldiğini farkında ol.
Sıkıştırmasın nefesini, bunaltmasın, yormasın.
Şu an tüm olanları yok saydırmasın.
Farkında ol.
Sesi duydun mu?
Duy ve kulağına hafifliği fısıldayan sese yönel.
Hala devam mı ediyor?
İkna et.
Hala mı dinlemiyor?
Ona ” dur ” de. ” hayır ” de.
Hayatında doyumlu alanlara bak tekrar.
Onun her seslenişini öfkeyle değil, kabulle karşıla.
Bazen kolay
Bazen zor:)
Gelebilir.
Gidedebilir.
Çok konuşabilir.
Sustuğu anlar da olabilir.
Git deyince gitmez, öl deyince ölmez.
Kabul et, kafi.
Kolaylıkla🙏
