Eksik yanlarım, eksik yerlerim…
“Buna ne yapabiliriz , beni nasıl düzeltiriz? !!”
…Buralarda nerdeyse hiç durdurak bilmeyebiliriz. Eksik, yarım, bozuk, eğri hissettiğimiz herşey , her yer. Hiç nefes almaksızın anlatabilirsin değil mi? Hatta anlatıyorsun da bir yerlerde belki bolca.
Seçimlerimizde varsa buralara bakılır da, peki güçlü yanların neler ? Şöyle tam hissettiğin? Hangi kelimeler seni anlatır ( tüm tanımlamaların ötesine geçmenin ilk adımlarından ) Kendinde en çok neyi seversin? İnsanlar senin hangi yönünü severler? Neleri yapmaktan zevk alırsın?
İşte buralarda kelimelerin arasındaki süreler daha uzar, susarız, bekleriz ” bilmiyorum ki ” ler başrole gelir hatta. İnsanın kendinde sevdiği yanlara , yeteneklerine, hoş gelenlerine yüzünü dönmesi bazen böyle olur. Dura dura da olsa, kekeleyerek de olsa , olsun. Bir kere çıkınca bedenden. ” Evet ya, bu yanımı seviyorum. ” lar , ” biliyor musun şunu çok iyi yaparım” lar bir kere gelsin odaya , sonrası daha dik oturmalı, daha kahkahalı, daha neşeli gelir. ” Sahi hiç burdan bakmamıştım ” deyip de gülümsediğin yerde , hayatında da koca bir kapı açılır kendine yaklaştıran🙏
Kendimde eksik gördüklerime olan yönelimimden ( bu öyleymiş gibi sandığım ya da öyle ) , kendimde değerli bulduğum , gördüğüm ya da görmediğim güçlü yanlara doğru yönümü çevirsem , bu hayatıma nasıl katkı olur? Hediyeleri neler olur?
Not olarak şunu da ekleyeyim; kastettiğim bütünsel bir seçimle ilgili, hayata ve kendine bakış açımızla ilgili. Bir konu üzerine çalıştığımızda, mesleki bir hedef mesela İşte o zaman orda potansiyeline ek olarak almam gereken desteklere, güçlendirilebilir yanlarına bakılabilir.
Hadi o zaman, sesli dile getirelim mi nedir senin olduğun yerde , olduğun halinle dünyayı, seni güzelleştiren o yanın?
